piątek, 20 września 2013

Tonę.

Istnieją na tym świecie takie miłe stworzonka zwane Mężczyznami. I te kochane istoty potrafią wywołać uśmiech na mojej twarzy. A to jest fajne.

...I w tym właśnie momencie człowiek sobie uświadamia, że zapomniał złożyć tacie życzeń na urodziny. Momentalnie senność, która przed chwilą doprowadzała mnie do stanu półprzytomności, znika. "Co teraz?" - pytanie w głowie kombinatorki. Tak, lubię kombinować. Co by tu...

Niezawodny zestaw prezenetowy pt. "coś się znajdzie".  

Szkoda, że nie działa w przypadku doboru piosenki. Z tym zawsze mam problem. "To nie na mój głos", "To za nisko", "To za wysoko", "To za łatwe". Akurat z tym jestem strasznie wybredna. No i w sumie nie tylko z tym.

Miałam nadzieję, że chociaż budyń rozwiąże mój problem.

"Teraz, gdy w ruchomych piaskach tonę
                                                        I kiedy cała przeszłość przed oczami
                                                        Rozumiem, rozumiem swój błąd,
                                                        Lecz cofnąć się nie mam szans
                                                        Kiedy ziemia niknie pod nogami
                                                        I gdy już wiem, że mogłam wszystko zmienić
                                                        Rozumiem, już rozumiem swój błąd

                                                        Lecz za późno już."

I to lubię. 

I siedzę w domu. I jutro. I w niedzielę. I całą wieczność. Do poniedziałku.

                                                 Trochę późnej wiosny na pożegnanie lata.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz